وزیکول های خارج سلولی نانو وزیکول های درون زا هستند که توسط سلول ها ترشح می شوند، با قطر 30 تا 200 نانومتر، در یک غشای دولایه لیپیدی پیچیده شده و حامل اسیدهای نوکلئیک، پروتئین ها، لیپیدها و متابولیت ها هستند. وزیکول های خارج سلولی ابزار اصلی ارتباط بین سلولی هستند و در تبادل مواد بین سلول ها شرکت می کنند. وزیکول های خارج سلولی می توانند توسط سلول های مختلف تحت شرایط طبیعی و پاتولوژیک ترشح شوند که عمدتاً از تشکیل ذرات لیزوزومی چند وزیکولی در داخل سلول ها به دست می آیند. پس از ادغام غشای خارج سلولی و غشای خارجی سلول های چند وزیکولی، آنها به داخل ماتریکس خارج سلولی رها می شوند. به دلیل ایمنی زایی کم، عوارض جانبی غیر سمی، توانایی هدف گیری قوی و توانایی عبور از سد خونی مغزی، به عنوان یک حامل دارویی بالقوه در نظر گرفته می شود. در سال 2013، جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی به سه دانشمند درگیر در مطالعه وزیکول های خارجی اهدا شد. از آن زمان، موجی از تحقیق، کاربرد و تجاری سازی وزیکول های خارج سلولی در دانشگاه و صنعت وجود داشته است.

اسکرین شات وی چت _20240320104934.png

وزیکول های خارج سلولی از سلول های گیاهی غنی از مواد فعال منحصر به فرد هستند، حجم کمی دارند و می توانند به بافت ها نفوذ کنند. بیشتر آنها می توانند بلعیده شوند و مستقیماً در روده جذب شوند. به عنوان مثال، حباب های جینسینگ برای تمایز سلول های بنیادی به سلول های عصبی مفید هستند، در حالی که حباب های زنجبیل می توانند میکروبیوتای روده را تنظیم کرده و کولیت را کاهش دهند. ریزجلبک ها قدیمی ترین گیاهان تک سلولی روی زمین هستند. نزدیک به 300000 گونه ریزجلبک وجود دارد که به طور گسترده در اقیانوس‌ها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، بیابان‌ها، فلات‌ها، یخچال‌های طبیعی و مکان‌های دیگر پراکنده شده‌اند و ویژگی‌های منطقه‌ای منحصربه‌فردی دارند. در طول تکامل 3 میلیارد زمین، ریزجلبک ها همیشه توانسته اند به عنوان سلول های منفرد روی زمین رشد کنند، که ارتباط نزدیکی با رشد خارق العاده و توانایی های خود درمانی آنها دارد.

وزیکول های خارج سلولی میکروجلبک یک ماده فعال زیست پزشکی جدید با ایمنی و پایداری بالا است. ریزجلبک ها دارای مزایای فرآیند کشت ساده و قابل کنترل، هزینه کم، رشد سریع، تولید وزیکول بالا و مهندسی آسان در تولید وزیکول های خارج سلولی هستند. در مطالعات قبلی، مشخص شد که وزیکول های خارج سلولی ریزجلبک ها به راحتی توسط سلول ها درونی می شوند. در مدل های حیوانی، مشخص شد که آنها مستقیماً از طریق روده جذب شده و در بافت های خاصی غنی می شوند. پس از ورود به سیتوپلاسم، می تواند چندین روز ادامه یابد، که برای آزادسازی طولانی مدت داروها مفید است.

علاوه بر این، وزیکول های خارج سلولی ریزجلبک ها پتانسیل بارگیری چندین دارو، بهبود پایداری مولکولی، رهایش پایدار، سازگاری دهانی و حل موانع موجود در انتقال دارو را دارند. بنابراین، توسعه وزیکول های خارج سلولی ریزجلبک در ترجمه بالینی و صنعتی شدن امکان پذیری بالایی دارد.